در كشور ما، هر يك از صنايع دفاعي با روش متفاوتي ارتباط ميان خود و دانشگاهها را برقرار و از توانمنديهاي آنها، براي پيشبرد اهداف و مأموريتهاي خود استفاده میکنند. در برخی موارد اين روشها چندان اثربخش نیست. دلیل اصلی این امر را میتوان، نبود شناخت کافی از عوامل مؤثر بر موفقیت همکاری بین صنعت و دانشگاه دانست.
فهرست منابع :
Khalil M.Tarek, “Management of Tecnology”, Mc Graw Hill, ٢٠٠٠
Gilbert A. Lee –“Negotating Technology Acquisition: getting the tools you need to succed”,
Massachusetts, USA, ١٩٩٩
Radosevic S., “International Technology transfer & Catch Up in Economic Development”,
Edward Elgar Publishing Limited, Massachusetts, USA, ١٩٩٩
Robert E. & Berry C., “Entering New Businesses: selecting strategies for success”, Sloan
Management review, ١٩٨٥
Chiesa V. & Manzini R., “Organaizing for Technology Collaborations: a managerial
Perspective “, R&D management, UK, ١٩٩٨
Kondo M., “Networking for Technology Acquisition and Transfer “, forum on management of
technology, Vienna, Austria, May ٢٩-٣٠ ٢٠٠١
Kim Jungki – “Technology transfer, Adoption & Catching up; Innovation Issues on South
Korea “– ١٩٩٩
Kubielas Stanislaw – “Technology Transfer & the restructuring of New Market Economiis:
The Case of Poland “– Steep Disussion ١٩٩٦, paper No. ٣٢
Cassiman & Veugelers - “External technology Sources: Embodied or Disembodied technology
Acquisition “, Proceeding of SESSI Confrance on Innovation, Appropriate Strategies and
Economic Policy”, Paris January ٢٠٠٠
Ragaitis R., “Early-Stage Technologies: Valuation & Pricing”, John Wieley & Sons, ١٩٩٩
Boarini E., “In bound Technology Transfer “, in “Technology Management”
By: R.Szakonyi, Anerbach, ١٩٩٩__
نشریه علمی – پژوهشی مدیریت نوآوری سال چهارم، شماره 1 ،بهـار